У моры (на белорусском языке) - Мопассан Де

Жонка i дзецi доўгi час разглядалi адсечаную бацькаву руку, мацалi пальцы, вымалi з-пад пазногцяў драбiнкi солi; потым паклiкалi сталяра, каб той зрабiў невялiчкую дамавiну.

Назаўтра на пахаваннi адцятай рукi прысутнiчаў увесь экiпаж траўлера. На чале жалобнай працэсii поплеч iшлi два браты. Парафiяльны дзяк нёс пад пахай труну з нябожчыкам.

Плаваць Жавэль-малодшы перастаў. Ён атрымаў невялiкую пасаду ў порце i, калi пазней расказваў пра гэтае здарэнне, цiхутка прызнаваўся свайму слухачу:

- Каб мой брат згадзiўся перарэзаць той канат, далiбог, у мяне б i цяпер была рука. Але ён занадта тросся над сваiм скарбам.